مطابق تعريف سازمان جهاني مالكيت فكري و همچنين قانون ثبت اختراعات، طرحهاي صنعتي و علائم تجاري ايران، نشان يا علامت تجاري عبارت است از هر نشان و يا علامت مشخصي كه كالا و خدمات اشخاص حقيقي و حقوقي را از كالا و خدمات ديگر مشخص و متمايز مي سازد بطوري كه مصرف كننده كالا يا خدمات با ديدن آن علامت تجاري، بصورت فوري و آني صاحب علامت تجاري خاص را بياد آورد.
مالك علامت تجاري داراي حق قانوني براي استفاده انحصاري از نشان در رابطه با محصولات يا خدماتي است كه در رابطه با آنها به ثبت رسيده و مطابق قانون ثبت اختراعات و علائم، حق استفاده انحصاري از يك علامت به كسي اختصاص دارد كه آن علامت را طبق مقررات اين قانون به ثبت رسانده باشد. از جمله حقوق به رسميت شناخته شده براي صاحب علامت تجاري اين است كه او مي تواند عليه هر شخصي كه بدون موافقت وي از علامت استفاده كند و يا شخصي كه مرتكب عملي شود كه عادتا منجر به تجاوز به حقوق ناشي از ثبت علامت گردد، در دادگاه اقامه دعوي نمايد. نقض كننده حق علاوه بر جبران خسارت به پرداخت جزاي نقدي يا حبس تعزيزي- در صورت شكايت كيفري- محكوم خواهد شد.