یکی از شروط ضمن عقد ازدواج، شرط نصف دارایی است که اصطلاحاً از آن به « شرط تنصیف » یاد می‌شود. چنانچه مرد در زمان ازدواج، این شرط مندرج در عقدنامه را امضاء نماید، زن پس از طلاق با وجود شرایطی می‌تواند از دادگاه درخواست صدور حکم تا نصف اموال زوج را بنماید.

حال باید دید چه شرایطی برای تحقق شرط تنصیف لازم است:

1ـ اولین شرط این است که طلاق واقع شده باشد و بدون وقوع طلاق امکان مطالبه آن از طرف زن وجود ندارد.

2ـ طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء اخلاق او نباشد. مثلاً اگر عدم تمکین و نشوز زن در دادگاه اثبات شود، زوجه نمی‌تواند درخواست اعمال این شرط را از دادگاه نماید.

3ـ طلاق به درخواست زن نباشد و مرد متقاضی طلاق باشد.

4ـ دارایی مرد حاصل زندگی با زن باشد. بنابراین در مورد اموالی که مرد قبل از زندگی زناشویی به دست آورده و یا اموال موروثی وی، شرط تنصیف صدق نمی‌کند.

5ـ معنی و مفهوم « تنصیف » این نیست که زن استحقاق نصف دارایی را دارد، بلکه به این معنا است که دادگاه با در نظر گرفتن وضعیت طرفین و میزان اموال زوج که پس از ازدواج به دست آمده و مدت زندگی مشترک و تأثیر زن در تحصیل اموال مزبور، بخشی از آن را که نباید از نصف بیشتر شود تعیین و مرد را ملزم به انتقال عین یا معادل ریالی آن می‌نماید.

6ـ دارایی مرد در حین طلاق موجود باشد و تلف و مفقود نشده باشد.

در مجموع، احراز تمامی این موارد جهت تحقق شرط تنصیف دارایی مورد نیاز است و دادگاه در صورتی مرد را محکوم به پرداخت عین یا معادل آن می‌نماید که تمامی این موارد اثبات شود.

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.