جرم پولشویی زمانی محقق می شود که فرد اقدام به ارتکاب جرمی نموده و در نتیجه آن اموالی بدست می آورد و به منظور کتمان نمودن منشاء مجرمانه آن اموال مبادرت به اقداماتی می نماید که پول کثیف با آن منشاء مجرمانه ی غیر قانونی تبدیل به ثروتی می شود که از راههای مشروع و قانونی فراهم آمده است.

نقل است که سابقه پولشویی به فردی به نام آلکاپون بازمی گردد. آلفونسه گابریل آلکاپون از جمله معروفترین خلافکارهای امریکایی در دهه 1920 است که در دهه های 20 و 30 سردمدار جرایم سازمان یافته امریکا شد. وی به همراه افراد خود و به منظور پنهان کردن مبدا غیرقانونی پولهای تحصیل شده از راه ارتکاب جرم مبادرت به ایجاد رختشویخانه ای کرد که ظاهر فعالیت آن قانونی بود و پولهای کثیف را در قالب فعالیتهای قانونی به جریان می انداخت.

در جامعه بین المللی کنوانسیونها و پروتکلهای مختلفی در زمینه مبارزه با پولشویی تصویب شده است که از جمله آنها می توان به « کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم »، « کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد» و « کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملی »اشاره کرد. در ایران نیز قانون مبارزه با پولشویی با اصلاحات سال 97، هر گونه پولشویی به قصد اخلال در نظام اقتصادی کشور را قابل مجازات دانسته و علاوه بر مجازات حبس قائل به مصادره عواید حاصل از ارتکاب جرمِ منشاء و جرم پولشویی شده است. در صورتی که مرتکب جرم شخص حقوقی باشد مجازاتهایی نظیر انحلال شخص حقوقی، مصادره کل اموال، جزای نقدی و … علیه این شخصیت حقوقی به جریان می افتد.