زمانی که شخصی فوت می کند و اموالی از خود به جای می گذارد، وراث متوفی قائم مقام ایشان شده و ترکه را فیمابین خود تقسیم می نمایند.

پس از فوت شخص دو فرض پیش می آید: اول این که تمام وراث متوفی بر سر تقسیم ترکه اختلافی نداشته باشند و با توافق یکدیگر تقسیم را انجام دهند. فرض دوم زمانی است که ماترک متوفی در دست یک یا بعضی از وراث است و حاضر به تقسیم ماترک نیز نمی باشند.

در این فرض متقاضی تقسیم ترکه چاره ای جز این ندارد که به دادگاه حقوقی مراجعه نموده و دادخواستی را به طرفیت سایر ورثه و با موضوع « تقسیم ترکه » تقدیم دادگاه نماید و از دادگاه درخواست نماید با توجه به اینکه خواندگان، حاضر به تقسیم نمی باشند حکم تقسیم ترکه را صادر نماید.

دادگاه نیز با ارجاع امر به کارشناس تعیین می کند که کارشناس مربوطه ابتدا ترکه را از نظر قیمت ارزیابی نموده و سپس اعلام نماید ترکه قابل تقسیم است یا خیر. پس از اظهارنظر کارشناس در این خصوص، دادگاه نهایتاً رای خود را صادر خواهد نمود و اگر ماترک قابل تقسیم نباشد دستور فروش و تقسیم آن را به نسبت سهم هر ورثه از ماترک خواهد داد.